Transport over land heeft echter meer nodig dan alleen de voorgenoemde transportmiddelen. Zo hebben auto’s bussen en vrachtwagens bijvoorbeeld een goed wegdek nodig om te kunnen rijden en hebben treinen een goed onderhouden rails en bovenleiding nodig om vooruit te kunnen komen. Deze wegen, sporen, bovenleidingen en nog vele anderen transporthulpmiddelen, worden verkeersinfrastructuur genoemd.

De eerste wegen bestaan al eerder dan de mensheid zelf. Ze werden ‘gemaakt’ door dieren die hun weg door een bepaald soort landschap bepaalden. Een van de eerste vormen van een weg is dan ook een platgelopen stuk grond dat later een vaste looproute aan begon te duiden. Je ziet dit bijvoorbeeld vaak nog in bossen.

De wegen die wij nu kennen zijn eigenlijk pas ontwikkeld tijdens de opkomst van de auto. Hiervoor bestonden er wel wegen, maar deze waren niet geschikt voor autoverkeer.

Wegen van nu worden vrijwel allemaal gemaakt van asfalt, wat glad is en daardoor fijn om per auto overheen te rijden. Binnen dorpen en steden worden er ook nog gladde stenen gebruikt om wegen mee aan te leggen.

De eerste bruggen waren eenvoudige constructies van boomstammen die een oppervlak met een ander verbond. De Oude Romeinen begonnen voor het eerst bruggen te bouwen van natuursteen en cement en in de Industriële revolutie kwamen er mogelijkheden voor bruggen van gietijzer.

De bruggen van vandaag de dag worden veelal gebouwd van staal, beton en zelfs vezelversterkte kunststof. De techniek ontwikkelt zich steeds verder om steeds langere constructies mogelijk te maken.

Tunnels zijn ondergrondse wegen die vaak door een berg of onder water gaan. Een tunnel heeft naast een ingang en een uitgang geen openingen.

Tunnels worden gezien als infrastuctuur die het makkelijker maken om van het ene naar het andere punt te komen, net als bruggen. Een transportmiddel dat niet kan functioneren zonder het bestaan van tunnels is de metro

Spoorlijnen zijn wegen die bestaan uit een of meer sporen. Hedendaags bestaat een spoorlijn uit twee evenwijdige stalen rails, die zijn vastgezet op houten of metalen platen. Deze dwarsliggers worden bielzen genoemd.

De eerste spoorlijnen zoals we deze nu kennen komen uit de negentiende eeuw. Ze weden in mijnen aangelegd om zo de mijnbouw wat makkelijker te maken. Veelal in kolenmijnen zorgden spoorlijnen ervoor dat kolen via karren op de rails makkelijker naar buiten konden worden getransporteerd.

Spoorlijnen zien er nu bijna het zelfde uit als in de negentiende eeuw, maar vandaag de dag wordt er wel steeds meer gekeken naar manieren om geluidsoverlast en overmatige vibratie van de spoorlijnen tegen te gaan.